besleneyim bin asır
kök salan sevginden
kurumuş dalımda boy versin bir maranta*
Güneş de neymiş
su
toprak da neymiş
nevâlem, göğsündeki kafeste
beklerken güneşi ay’dan düştüm
hal hilâl
yanan bir mumdum
dumansız gerilla ateşiydim
sessiz ve derin
sonra yakmak gerekti ormanı
ve coştu Dicle ile Fırat
suya dönüştü kül
beslendim bin asır
suya dönüşen külümden
*maranta: bir çiçek adı
Leyla EnginKayıt Tarihi : 6.12.2006 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ALLAH vergisi
'nevâlem, göğsündeki kafeste
beklerken güneşi ay’dan düştüm
hal hilâl '
Kavramlar sanki bir dans halinde, şiirsellik ve anlam bütünlüğü hepsi bir arada.. Yazamaya da okumaya da devam.. Celal.
tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (6)