Karanlığa meydan okuyan yıldızlar gibiydi sevişler
Ve bir o kadar da yalnız yaşandı seviler
Düş kırıklarını biriktirip çanta diplerinde
Yalnızlığa mahkum edildi aynadaki yüzler
Mevsim yürüdü, gün yürüdü, umut yürüdü,
Mutluluk ormanında incecik bir yaprak
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta