Dinlenemeyecek kadar yorgun hücrelerim,
Emanet nefesim içimin soğukluğuyla donuk,
Söylenip duruyorum geçmişe.
Başa saran sözlerimin anlamını yitirdiği döngüdeyim
Kulak öylesine aşina ki, manasını yitirse de kelimeler
Teker teker çoğalıyor dilimde
Kansız ama acı halde.
Faydasız bir çabaya sarılmışım
Gölgesinden ışık bekliyorum umut diyerek
Fakat kâr etmiyor gelip geçen günler.
Kayıt Tarihi : 21.5.2023 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!