Dallarda hüzün hakim ayrılık vakti gelmiş
Ha düştü ha düşecek dalda titreyen yaprak
Güneşten rengin alıp kendin rüzgara salmış
Verdiğini alacak vuslat bekleyen toprak
El açmış beklemede yavrusun sarmak için
Alın terinden doğan meyvesin dermek için
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Doğanın kanunu böyle yoksa dünya çekilmezdi.
Bu döngü beni çok yordu :(
Olsaları beklemekte. Ne olurdu hemencecik oluverseydi her şey değil mi :( offf offf ??
Döngü yorar insanı malesef, emeksiz yemek yok.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta