Döngü Şiiri - Cevat Turan

Açlık
Siyah beyaz yol kenarıdır kuşkunun
Kalabalığın kaçamağı içinde gizli suçun an
Utangaç ve kırılgandır sarhoş denizin çıplaklığı
İnancı sahte bakışta işlemesinde yastıkların
Tanrım bu değil içimde taşıdığım yaşam
Göl kenarlarında kuru köpüğü kanın

Gırtlağında yoksulluğun dört boğum sırrı
Dizilmiş çadırlarda ustalığı gururun
Saksılarda pencereler saklı sıcak akşamlar
Bir sınır ötesinde hayali var çocuğun
“toprak bizim olacak”
Anlaşılır masallar üstünde sözcükler dar
Yanlış bir konuk gibi saplanır sancı
Gelişinden belli gün
“Gidiş bizim olacak”
*

Büyütün bakışlarınızı
Yarım inançlar satılır tezgahında saltanatın
Bir karış toprak olur insanın üşüdüğü yer
Ve bir mabeddir yumuşaklığında saçının
Gözüne düşen cemre
Asfalt kenarlarında aşk ölüleri
Kırılgan ve gerçekçi
Öpüşlerin küflü kaçamak sahteliğinde

Bana sormayın şiiri
O deliliğin bir sınır karakolu

Tanıdığımdan beri seni
Çıplak düşler ayrımında düşlediklerim sahipsiz
Acınası çeşmelerin kendine akışı
İçimde büyütemediklerim
Beni yorma hayat
Sözün kalleş büyüsünde alçak bir büyücüyüm ben
Köpek yavruları bile iner suya sen üşümeden
Böyle bize biz kalırız içtenliksiz
Sonra bakarız ortasından karlı günün
Kaybolanlardan arta kalan ürkek ve kimliksiz

Anlatamıyorum kendime
Neyi yazsam yalnızlık bulaşıyor ellerime

Kör bir kuyuda bir damlayım
Çırpınışlarında kör kanatlarının
Ben yorgunum hayat
Kendine yuvarlanan ağır bir taş gibi
Haklı sabahlara dökülen ışıktır vatan
Sanma hasretindir batan etime
Masum ve yalnızlığındır
Eteklerinden çekildikçe yüreğimi kanatan