Dönerse Dünya Dönsün Ben Dönemem Aşktan

Kahramanı sen olan bir roman
Sayfalarını okşuyorum,başından
Belkide sabrımı sınıyor zaman
Kendi kendimi avutuyorum
Yakıyorken sevdan aldırmadan
Yazıp,çiziyorum sana destan
Yapraklarımı dağıtan rüzgar
Sen sevdamın esintisi can
Akılsız bir baştı bana bıraktığın
Dönüpte bir bak arkana
Saç sakal karışmış bir adam
Duruyor geçerken içimizden zaman
Gölgemden geçiyorum sabahlara
Aynalarda arıyorum yana,yana
Seni arıyorum gezdiğimiz yerde
Göz düşürerek yerlerde
Bir narin yürüyorsun ki içime
Bir peri edası gözlerimde
Bense aşkı sektiriyorum içimde
Belki derin mavilerden alırım
Sevdanı bir nefeslik çekimde diye
Islatıyorum sonra istanbul sokaklarını
Köprüleri sırtlanıyorum adımlarımda
Sen aşkını sırtlandığım
Özleminle yandığım günden beri
Gözleri derin mavi yer,gök semahta
Döne dursun dünya
Ben dönemem bu sevdadan bir daha