Alıp götürdü yine,sevdanın yücesine,
dağlarındaki hüzün,binbir renkli hecesine
ne soru var ne bilmece,çözümü goncasında,
açtırmışsın gülleri,binbir renkli bahçesinde,
dönerim gerçeğime,gün düşmeden gecesine,
aydınlığa dolanırım,yürekteki özsesine...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
