Zaman kendinden geçmişliğin döngüsünü yaşıyor.
İnsanlık bir şarkaç gibi sallanıp duruyor.
Bitmeyen umutlara örselenmiş hayatlar, ömürler...
Kara günlerin girdabında kalmış.
İnsanları esir etmiş zaman kendi kıskacına.
Sanki körebe oyunu gibi döner dururuz.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
