bu ardına düştüğümün sonu yok
tek servetim ölüm artık
yüreğim kamaşırken gülüşündeki acıda
ve temmuz denizleri kadar masum bu derinlik
güneşin çaresiz kaldığı korkuların inadına
serin bir sevdanın kanatlarında alıp götürüyor
kirpiklerimin gölgesini bile...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz