Dön gel deme bana
Dönemem…
Yıkılmaz duvarlar aştım bu yolda
Bitmeyen adımları atarken nefes nefese kaldım.
Gücüm yetmedi ayaklarım titrerken koşmaya
Yine de durmadım
Küskün yüzlere aldırmadım giderken
Yalnızlığı öğrenirken bir ben kaldım kendimle
Alıştım sensizliğe
Dönemem…
Yaşananların gerçek olmadığını hayal ederken
Avundum sırtımdaki kamburla yaşamaya
Bir sızı saplandı bedenime
Dinmiyor ıstırabım dönemem…
Aklıma gelmiyor değil mutlu olduğum anlar
Ben de sevdim sevildim de
Sadece sevmek yetmiyor hayatla yarış tutmaya
Umudumu yitirdim dönemem…
Hülya KandemirKayıt Tarihi : 23.12.2005 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dön gel deme bana
Dönemem…
Yıkılmaz duvarlar aştım bu yolda
Bitmeyen adımları atarken nefes nefese kaldım.
Gücüm yetmedi ayaklarım titrerken koşmaya
Yine de durmadım
Küskün yüzlere aldırmadım giderken
Yalnızlığı öğrenirken bir ben kaldım kendimle
Alıştım sensizliğe
Dönemem…
Yaşananların gerçek olmadığını hayal ederken
Avundum sırtımdaki kamburla yaşamaya
Bir sızı saplandı bedenime
Dinmiyor ıstırabım dönemem…
Aklıma gelmiyor değil mutlu olduğum anlar
Ben de sevdim sevildim de
Sadece sevmek yetmiyor hayatla yarış tutmaya
Umudumu yitirdim dönemem…
Hülya Kandemir
unutulsada zamanla bazı değerler..ama hatırası içimizi yakmaya devam ediyor...hayatın gerçekleriyle yüzleşince ve başka sevdalar araya girsede mazide kalan aşk acısı yinede unutulmuyor işte.. kutlarım duyarlı yüreğinizi.. sevgiyle kalın..saygılarımla..ibrahim yılmaz
Saygımla
Zeliha BİÇER
Umudumu yitirdim dönemem…
tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)