Dönek Dünya, Dön Dünya Şiiri - Fahri Bulut

DÖNEK DÜNYA, DÖN DÜNYA
Namuslu insanların, yaşamları zor sende,
Yaşam şevki koymadın, çok yazık artı bende,
Sayısız masum boğdun, şiddette, nefret, kinde,
O kadar kötüsün ki, senden giden gelmiyor,
Namuslu mutlu değil, dönek dünya, dön dünya.

Onca aydın insanlar, öldürüldü hunharca,
Nice kötülüklerin say say bitmez tonlarca,
Cehennem bur da peşin, cennet ahrette borca,
O kadar kötüsün ki, senden giden gelmiyor,
Aydınlar memnun değil, dönek dünya, dön dünya.

Yoksullar ömür boyu, aç ve çıplak yaşıyor,
Zalimler zulüm edip, haddini çok aşıyor,
Yaratan neden görmez, aklım, fikrim şaşıyor,
O kadar kötüsün ki, senden giden gelmiyor,
Yoksullar mutlu değil, dönek dünya, dön dünya.

Say say bitmez suçların, onlarca kitap yazsan,
Suçlarını yazarım, bana nefret, kin kussan,
Ozan Pir Sultan gibi, dara çektirip assan,
O kadar kötüsün ki, senden giden gelmiyor,
Ozanlar memnun değil, dönek dünya, dön dünya.

Son kez batan şu güneş, üzerine doğmasın,
Bulutlardan yağmurlar, üzerine yağmasın,
Ay Dede ışığını, karanlıkta sağmasın,
O kadar kötüsün ki, senden giden gelmiyor,
Bilgeler mutlu değil, dönek dünya, dön dünya.

Rızazade, bin pişman geldim ben senden siye,
Yiye yiye bitirdin, yetmiş yıl ömrü neye?
Kötünün en kötüsü, bu güne kaldım diye,
O kadar kötüsün ki, senden giden gelmiyor,
Şairler memnun değil, dönek dünya, dön dünya.
15.08.2021
Fahri Bulut Rızazade