Dönek Dünya Şiiri - Olcay Günay

DÖNEK DÜNYA
Yağmur suyunun paklığıyla serinlesem
Deli deryalar çağlasa ne fayda
Bir gariplik sezdi rüzgarlar
Esneye esneye esmeye talimkar
Bir vaktin siyahında küçüldü yüreğim
Anımsamadığım mesafelerle sızı doldu kalbim
Çekmediğim sigaralar, avuçlarıma alıştı.
Nefesimle şah damarıma aktı,içim sıcacıktı
Kokusu, unutmamış sevdamı kapladı
Sır düğüm kelimelerle, sevgimin manası değişti
Yarım yamalak seslerle tezcanların sesi kesildi
Ulan dönek dünya sen sen ha!
Sana boyun eğmeyeceğim, yenilmeyeceğim
Kördüğüm ipini tepene geçireceğim

Öyle uzaksın ki göremiyorum, özleyemiyorum bile
Hasret vuslattan baskın çıkıyor,
Belli belirsiz imgeler, yolumu kesiyor,
Sarıyor ruhumu, yokluğunun hüsranı
Özledim şimdiden birlikte geçen en kısa anı
Birine yakın olmak artırıyor sensizliğimi
Nefretim oluyor gülen yüzler, iltifatlı sözler
Hararetimi emen bakışlar,
Ah ahh bir asi eylülde çıkıp gelsen karşıma
Çığ gibi düşsen yapraktan tenime
Sefilce sokulsan baharın serinine
Gölgeler sahip çıkar,
Ağaçlar meydanı bırakmaz,
Kızgın güneşin keyfine
Ve korkma, ürkme, kulak verme
Hayatın çılgın sesine
Ulan dönek dünya işte o zaman
Sana boyun eğmeyeceğim, yenilmeyeceğim
Kördüğüm ipini tepene geçireceğim.