Döneceksin Şiiri - Hasan Arpaci

/

Hani bir ormanda,
Öpülesi fidan olacaktın.
Seni izleyecektim,
Kalbini dinleyecek,
Ve seni koklayacaktım.
Bahardan kalma kokularla,
Işıklar saçacaktın.
Temiz oksijenler verecek,
Hasret hasret yanan göğsüme,
Serinlik düşürecektin.
Papatyalar üstünde hoplayacak,
Sarılıp devrilecektik.
Baharın bütün çiçeklerini,
Toplayıp harman edecektik.
Bin bir renk bulutlar altında,
Sağnak,sağnak,
Sevgi yağacaktı üstümüze.
Bu ilahi aşka;
Yıldızlar selam duracak,
Güneş batmayacaktı hani?

Bütün bunlara inat,
Yeni bir nur doğacaktı bahtımıza.
Senden ve benden……
Nefesler yükselecekti,
Yetişip ormanın en büyük,
Dahada büyük,
Çınarı olacaktı hani.
Belki gökten bir ay parçası,
Belki bir nur tanesi,
Çınarın zirvesinden,
Sonsuza bakacaktı.

Ve biz bir ağustos ayında,
Yandığımız,
Yoğrulduğumuz zaman,
Huzurla toprağın altında.
Çınarın tepesinden,
Ezan sesleriyle,
Dualar okuyacaktı.
Ve biz ebediyete karışmış,
Mis kokulu tenlerimizle,
Huzuru bulacaktık.

Sen ey ay yüzlü melek,
Zemzem tadında su gibi,
İçilmek varken.
Sisler gibi uçup,
Bulutlar gibi kaçıp gittin.

Dereler isyan etti akmıyor...
Baharda çiçek açmıyor karanfil.
Güneşe inat ediyorlar,
Çekildi sular işte.
Tüm kâinat gibi,
Sende eriyip bir gün,
Yanıma döneceksin.

H.Arpaci-12.04.2010
Ataşehir