Döneceksin Şiiri - Şükran Çamoğlu

Göçmen kuşlar terketmişler yuvayı
Geldi de gidiyor gelin alayı
Al kınayı ellerine yakmışlar
Başında örtülü telli duvağı

Yeşil poşu takmışlar atın boynuna
Bir yabancı girecek bugün koynuna
Bir kuytu köşeden seyrettim en son
Bakamadı ağlamaktan ardına

Zengini zengine yazmış yaratan
Garipler ne yapsın çıksın aradan
Boynu katar katar altın dizili
O köyün ağası ben se bir çoban

Koyun kuzu meleşerek geliyor
Dudaklarım ıslık kaval çalıyor
Sevdamız dillerde yanık bir türkü
Çok mutsuzmuş bu da bana yetiyor

Bir ak güvercini saldım havaya
Haber götürecek zalim ağaya
Ağlama sevgilim kavuşacağız
Döneceksin elbet bir gün yuvaya

Hasretine dayanırmı bu gönül
Geldi de geçiyor bil koca ömür
Bahar geldi artık eridi karlar
Çatımıza konmuş ötüyor bülbül