Döneceksen git, gözlerini de al.
Çünkü gözlerin altın sarısı değil senin; sararmış,
Önce korkusundan ışık saçtığına inanan gözler…
Sevilince güzel olduğuna aldanmış.
Tan yeli gibi dalına tırmanmış her yaprağı
Sen kendinden mi sandın, seher fıkrası?
Sen, iffet gibi boynuma dolanmış yılandın;
Bense kederden, acıdan sandım… Küstahtın.
Komik; hiçbir bağım olmadı bununla,
Nefrette özlemden doğar ya sonuçta…
Nefret ettim ben senden.
Kök saldı gölgemde tecilin;
Mezarıma tükürmeye bile gelme.
Kayıt Tarihi : 1.12.2025 02:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!