DÖNE DÖNE YAN AĞLA
Berçelan’nın dağına
Döne döne yan ağla.
Gök’e değen karına
Döne döne yan ağla.
Hakkâri’nin dağları
Üzüm vermez bağları,
Soğuk akan suları
Döne döne yan ağla.
Üzerinde gözüm var
Meclisinde sözüm var,
Ona vefa borcum var
Döne döne yan ağla.
Kaldırımlar döşeli
Buzlar bin bir köşeli,
Garip aşka düşeli
Döne döne yan ağla.
Ölenlerle ölmüşüm
Gülenler’le gülmüşüm,
Sevilmişim, sevmişim
Döne döne yan ağla.
Bilmiyorsan sevme sen
Gönüllere girme sen,
Rahmet olup yağarken
Döne döne yan ağla.
Adam etti adam bak
Bala döndü tadım bak,
Niyetleri bilir Hak(c.c)
Döne döne yan ağla.
Sizi bizden soralar
Diyalogu kuralar,
Ön yargıyı kıralar
Döne döne yan ağla.
Değişimi gördün mü?
Meyvesini yedin mi?
Emek, gayret verdin mi?
Döne döne yan ağla.
Alıp götürsün katar
İki gide bir bakar,
Yakar yüreği yakar
Döne döne yan ağla.
Hakkâri’den yol geçmez
Kanatlanıp kuş uçmaz,
Gölge boyunu aşmaz
Döne döne yan ağla.
Ali Baba eyvallah
Aşina Habibullah,
Yollara düştü eyvah!
Döne döne yan ağla.
AŞİNA ALİ BABA
28.01.2009/HAKKÂRİ
Kayıt Tarihi : 9.2.2009 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayak bastığım, havasını bol bol ciğerlerime soluduğum o yerleri hatırladıkça ağlamamak olur mu? Anne. baba. yar. eş- dost hasreti gibi ağlıyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!