Gönül çeşmemden çağlayan sular
Nerde baht işte tecelli eder orda da kader
Vakitsiz gelen hazanda ömür de biter
Yersiz ayrılıkta zamansız ayrılıkta çileye döndürür kader
Halil ÇOLAK 04.11.2005/Ankara
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta