Dokuz yüz yetmişte, bir yuva kurdum
Tam kendime göre, birini buldum
Allah’a yalvardım, duaya durdum
Çıktığım bu yoldan, çevirme ya Rab
Gördüğüm o anda, yüzüne baktım
Daha ilk görüşte, abayı yaktım
Sever mi diyerek, kafaya taktım
Çıktığım bu yoldan, çevirme ya Rab
Önüne geçip de adını sordum
Yüzüne bakınca, donup da kaldım
Beni sevecektir, sözünü aldım
Çıktığım bu yaldan, çevirme ya Rab
Garip gönlüm, bir gün olur yorulur
Göz göze gelenler, kalpten vurulur
Dereler coşsa da sular durulur
Çıktığım bu yoldan, çevirme ya Rab
Olmasın dünyada, hiç kimse üzen
Şu kahpe felektir, hep beni ezen
Bu dünyada, var mı aşkından bezen
Çıktığım bu yoldan, çevirme ya Rab
Yalan dünyada, bulunmaz bir eşin
Gönülden sev, yürekte bitmez işin
Kalpte sevgi varsa, dertlidir başın
Çıktığım bu yoldan, çevirme ya Rab
Yalansız sevmektir, aşkın temeli
Böyle seven birine, ne demeli
Seven sevenine, canın vermeli
Çıktığım bu yoldan, çevirme ya Rab
Yalnız yürüyemem, aşkın yolunda
Yeminler ederim Rabbin önünde
Bunlar sorulacak, hesap gününde
Çıktığım bu yoldan, çevirme ya Rab
Yaşarsan aşkını, mutluluk sunar
Akmasın gözde yaş, ciğerim yanar
Ellersen yaramı, yaram çok kanar
Çıktığım bu yoldan, çevirme ya Rab
(1258) Eylül 2019
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 11.3.2020 12:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!