Bir Şakir amcamız vardı,
Arkadaşımın babasıydı.
1924 yılındaki mübadele göçmenlerinden
Kayalar Muhacırlarındandı.
Rahmetlinin,nezle görmemiş bir sesi vardı!
Tombuldu..Orta boyluydu..
Dondurma arabası hep öndeO arkadaydı.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Yine çok güzel...keyifli bir anlatım....az mı koştuk ardından dondurmacıların.......şimdi dondurmalar ambalajlanıp marketlere geldi.......bizim de hatırdalarımız paketlendi sanki......kutluyorum can-ı gönülden......saygılarımla......Saniye Sarsılmaz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta