Dondurma Şiiri - Bekir Gedikoğlu

Günlerden cuma
Didim Atınkum’da
Ellerimde dondurma
Erimeden ulaşacaktım
Sahildeki arkadaşlarıma

Köşeden ani dönüşün
“Dikkat hanım efendi” lafı kaldı boğazımda
Saliselik zamanda
Sanki, vuruldum atom bombasıyla
Çarpıştık

Ayaklarımın yerden kesildiği anda
Aktı
Milyonda bir salisede
Tüm dünyanın güzellikleri
Gözlerinden gözümün derinliklerine

Gerildikçe gerildi dudakların
Açınca ortaya çıktı inci gibi dişlerin
İki yanağında gamzelerin
Ortaya çıkardı kahkahaların
Katıla, katıla
Bana baktıkça gülüyordun

Bu arada sağ elinin işaret parmağını
Göğsüme ve yüzüme doğrultup
Niyagara şelalesinden düşen sular gibi
Kahkayı basıyordun

Kısa bir süre
Afalladım
Lakin göğsüne ve yüzüne bulaşan
Dondurmaları görünce;
Şak diye anladım
Nasibimi almıştım
Çarpışmadan doğan reklamdan

_____gözlerimiz buluştu
Çevremizi hayrette bırakan
Sağanak gibi kahkahaları
Kestiğimiz an

…….işaret parmağımla
Yüzümden aldığım dondurmayı
Sana yalattım
Akabinde sende bana yalattın

________________yıllar sonra
Aynı anda ikimize dondurma yalatan
Biri var aramızda

Didim,13 Haziran 2002