Döndürdüler Şiiri - İsmet Aktürk2

Kader çarkım döndürdüler
Işıklarım söndürdüler
Ben yaşarken öldürdüler
Gecelere dost olmuşum

Derdim çoktur garip canda
Feryatlarım her mekanda
Misafirim şu viranda
Yolum çöle döndürdüler

Bağım yandı küller oldu
Fırtınayla seller oldu
Bilmiyorum neler oldu
Bir şaşkına döndürdüler

Ağrıttılar garip başım
Akıttılar gözüm yaşım
Kaçıp gitti yoldaşlarım
Benden alıp götürdüler

Güler yüzlü putlar gördüm
Leşe konan kuşlar gördüm
Yollar yakın iken döndüm
Hep şaşkına döndürdüler

Benim gönlüm bir hoş olmuş
Yaz gelmeden bahar olmuş
Gül bahçeme bülbül konmuş
Bülbüleri öldürdüler

Kader çarkım döndürdüler
Işıklarımı söndürdüler
Beni alıp götürdüler
Zindanlarda döndürdüler