Zaman attı köşeye, eski bir radyo gibi
Dört duvarı yıkılmış, harabeye dödürdü
Karanlık kuyudayım, görünmüyor ki dibi
Ciğerim yangınlarda, ışığımı söndürdü
Felek döndürdü çarkı, zaman öğüttü bizi
Duman olduk, toz olduk, un ettik kendimizi
Bir eserim kalmadı, kaldı zamanın izi
Sam vurgunu ekine, döndürdü hepimizi
Kimi neşeliyse de, kimi yorgun hayattan
Kimi gülerken ağlar, kimi vurgun hayattan
Kimi hızlı yaşamış, kimi yorgun hayattan
Kimi barışık durur, kimi dargın hayattan
28.03.2024
Kayıt Tarihi : 8.1.2025 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
HECE ŞİİRİ DERSLERİNDEN
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!