Ne hayallerim vardı yüreğimde büyüttüğüm,
Ne geceler yaşadım soğuktan üşüdüğüm,
Ne tatlı anlar vardı sevdiğimi gördüğüm,
Hiçbir eser kalmadı bunlardan, hepsini yüreğime gömdüm.
Bende soldum kırmızı gül iken,
Batıyor yüreğime hayallerim diken diken,
Bükmezdim boynumu bende oldum artık büken,
Hüçbir eser kalmadı dikliğimden bende eğildim artık.
Evet bendim, bendim o aşkınla yanan,
Yaralı kalbim yaşlı gözlerim en büyük hatıran,
Sevgindi beni yanlız ayakta tutan,
Hiçbir eser kalmadı o sevgiden bende yıkıldım artık.
Yanardı Mecnun Leyla aşkı ile,
Deldi dağları Ferhat dolaştı dilden dile,
Bende sevdim seni sevilmediğimi bile bile,
Hiçbir eser kalmadı sevgimden bende döndüm solan güle...
Kayıt Tarihi : 19.7.2008 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Bilal Dik](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/19/dondum-solan-gule-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!