yol
en yükseğe gidiyordu
bulutlar
gözlerimi örtmedi hiç.
bir
ses
duydum;
rüzgardı.
hayat
akıyor
durmadan akıyor ve seni sürüklüyor
diyordu,
daha
yükseğe
git
git
ve
bir daha dönme.
düşündüm,
belki de doğru/belki değil
belli ki denemem gerek
en
yükseğe gittim.
vadilere baktım.
baktım ki;
gelecek bahar
dağ laleleri açacak,
ben
onlara dokunamayacaktım
düşündüm,
döndüm
sana.
Kayıt Tarihi : 9.1.2007 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler...
gönülden kutlarım.
Saygılarımla.
ilk tam puan benden
Fânî insanı nasıl doyursun fânî dünyâ;
Dünyânın ötesinde dünyâlara hasretim.
TÜM YORUMLAR (5)