yolma tarlasından gelikene yolda
dünyaya getirdim ilk çocuğumu
eve geldim,
ekmeğ ederiken
unuduvumuşuyun doğurduğumu
ertesiğün Çataltepeye vardım gün doğumu
adam eynelin götünde
bi yandan başlamış
ötebaşdan beri yolup duru
adam '-neğ o ğız' dedi,
'-yo(k) nusa boşaldın mı'
eyneli çıkdık da öyle
'-o(ğ) lan mı, ğız mı'
'-eli aya(ğı, düz mü'
deyelek sordu
'-eyi bakalaım.'
dedi.
eyi bakalım.'
eyi bakdık, eyi gördük;
gün geldi,
çoluk-çocu(ğ) ada gavışdık
kedi-köpeğede
gün geldi;
geçimiz de oldu goyunumuz da
südümüz, peynirimiz, yoğurdumuz da
tavığımızda oldu, yumurtamız da
ineğimiz, öküzümüz, eşeğimiz
atımız, beygirimiz
çift de sürdük an başından an başına
öküz öldü,
koşuldum boyunduruğun bi yanna
düğenimiz olmadıysa,
tokuçuna döğdük deneyi
el tarlalarını başşakladık,
bir bir başşak topladık da,
öyleynen kaynattık gölleyi
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 10:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ee Ebemin ilk çocuğu Ayşe Halam o' da gitti kendinden öncekilerin arkasından Allah hepsine rahmet eyleye
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!