Döndü Sevgimiz Şiiri - Günay Bozkuş 2

Boşluğunu örtecek cihanda bir nesne yok
Güfte yarım, söz yarım, tamam olan beste yok
Beni benden alsalar gideceğim dost ta yok
Az senden, biraz benden, bize döndü sevgimiz

Gözlerde hayat bulur aşkların ihtişamı
Kalbimi parselleyip, doldurmuşsun kotamı
Cicim ,canım, bir tanem, boş lakırtı tamamı
Anlamını yitirmiş söze döndü sevgimiz

Oturmuş iki büklüm sızlıyor bacakları
Hırpalanmış takatsiz dize döndü sevgimiz
Çizgiler derinleşmiş, ağarmış şakakları
Hasadını kaldırmış güze döndü sevgimiz

Sarardı bedenimi ,aşkın bir kaftan gibi
Eskimiş ve nezelmiş beze döndü sevgimiz
Boş gözlerle daldığın kapılar duvar gibi
Beklediği gelmeyen yüze döndü sevgimiz

Aşık ,sabaha düşman ,gece gelmez uykusu
Tadılır dudaklardan, muhabbetin koyusu
Sinene yaslanırdım ,sendin büryan kuyusu
Ateşi karartılmış köze döndü sevgimiz

Ömre bedel gözlerin olur mu hiç fiyatı
Bedenler yavaşlıyor gönül se yarış atı
Saat sarkaçlarının tükettiği hayatı
Başkasının sanmıştı öze döndü sevgimiz