Doğrudur Şiiri - Günay Bozkuş 2

Hicazkar bir bestede inliyorken tambura
Ağaran saçlarımı, yoldurduğum doğrudur
Azığımı boşaltıp, sırtımdaki kambura
Dertleri ,çileleri doldurduğum doğrudur.

Gecenin zifiriyle, efkarlarımı karıp
Diyemedim bir çift söz, aşiyanına varıp
Cismimi sürüyerek. yangınından çıkarıp
Yarınsız sabahlara, kaldırdığım doğrudur.

Vuslatım mahşerdedir, ayı, yılı yitirdim
İnfazımı kabirde, diz çökerek bitirdim.
Bu tükenmiş bedeni musallaya yatırdım.
Cenaze namazımı kıldırdığım doğrudur.

Yadele bel bağlama kezzap döker sızına
Sabır dağı dayanmaz o arsızın nazına
Halimden anlamayan bir gönül hırsızına
En güzel yıllarımı çaldırdığım doğrudur.

Gözler arası menzil, bir ömürlük merhale
Yüzüm aşina değil, sebep nedir bu hale
Celladım sendin lakin, bana kaldı ihale
Kendimi hasım bilip, saldırdığım doğrudur.

Sayılı günmüş geçen, ne kadar da tez imiş
Varlık hiçlik arası bir kefenlik bez imiş
Ademi mecnun eden sakladığı giz imiş
Bozkuş’u bir sahrada buldurduğum doğrudur.