Dön Ahrete Yüzünü! Şiiri - Cihat Şahin

DÖN AHRETE YÜZÜNÜ!

Teknoloji arttıkça, hız kazanır ölümler
Her gün milyonla insan, apansızın giderler
Buna dikkat çeker de, amil olan âlimler
Dinden cüda olanlar, eğlenmene bak derler

Takdir günü gelince, olmaz tehir ve takdim
Kral olsa bir kişi, alır melek canını
Kul diyemez “işim var, ölmek için yok vaktim”
Mevt-i melek bir anda, yere çalar şanını.

Ordun olsa milyonla, korkmaz asla elçiler
Derdest edip anında, cansız korlar cismini
Kaza olunca hüküm, altüst olur ölçüler
İlan eder bir imam, öldü diye ismini.

Neyin varsa üstünde, soyup çıplak koyarlar
Birkaç metre patiska, olur artık libasın
Ev yerine topraktan, dar bir çukur oyarlar
Korlar seni içine, olur belki az yas’ın.

Doldurunca miadı, çare olmaz hiç bir em
Lokman hekim de olsa, naçar kalır tabipler
Ne kadar da diretse, gider ora her kadem
Olsa idi istisna, ölmez idi habipler.

Hiç boşuna göz yumma, deve kuşu misali!
Sen gözünü yumsan da, melek yummaz gözünü
Muttaki bir mü’minsen, nahoş görme visali!
Hazırlığı bitirip, dön öteye yüzünü!

Ölüm yokluk değildir, bir seferdir bekaya
İstisnasız her beşer, olur onun saliki
Mü’min kâfir bil-cümle, mecbur Hakla likaya
Hiç kimse atlatamaz, Rabbi olan Maliki!

Cihat ŞAHİN
26.08.2018-İZMİR