Dön ne olursun! (768) Şiiri - İbrahim Ar ...

öyle seveceksin ki beni...
böyle de seveceksin beni.
tüm kusurlarımı görmezden gelecek,
ve geleceksin ki geri.
seni kucaklamak için açtığım kollarımı kapatıp,
o kolların içinde öyle hapsolacaksın ki.
bir kere daha şunu kazıyacaksın kafana,
seni benim sevdiğim kadar,
hiç kimse sevmedi, sevemeyecek, sevmeyecek.
Ve sen o günü gelince...
yine gideceksin.
geride beni de bırakmayıp.
ellerimde çiçek,
ve bir avuca sığan bir kalp.
gözyaşı...
bu makus kaderi öyle bir yeneceğim ki.
ne sen utanacaksın ne ben!
bu şiirde seni öyle yaşatacağım ki,
ve bu şiirle öyle haykıracağım vefasızın
kim olduğunu!
ve solduğunu ey gül...
ve solduğunu.
hiç kimse bilmeyecek.
Bir tek ben bileceğim...
...
Ve öyle açacağım ki kollarımı,
Ve yollarını öyle çiçeklerle dolduracağım ki...
Ayrılığı hiç anmayacaksın!
Azrail çalacak çalacaksa kapımı.
Ve sen biliyorsun.
Azrail'e ben ne yapabilirm ki!
...
kim geride kalacak bilemem ama,
dilerim o ben olmam bu sefer.
Sende beni seviyorsan.
Hadi dua edelim beraber.
O son yolculuğa giderken de,
AYIRMASIN bizi yaratııcı...
...
Kaderimsin ya!
Bilmiyor musun hala!
Kaderini senin benim yazmadığımı.
Seni bana yazan, beni sana yazan biliyor.
İkimizin birbirimizden ayrı gayrı yaşayamayacağını...
...
Hadi dön ne olursun!
Kapayayım artık hep sana açık bıraktığım kollarımı.
13.07.2015
Saat 06.17