Dön Kardeşlik Şiiri - Adem Tetik

Bu akşam yine seninle beraber gezdim yollarda
Gözümde hatıralar yürüdüm sensiz bomboş sokaklarda
Ölmek o kadar güzelmiydi bıraktın beni yalnız başıma
Neredesin dön kardeşlik yalnız kaldım senin yokluğunda

Uyma dedim kansızlar yakar canını
Yazık değil mi? be kardeşim ağlattın ananı bacını
Sanarmısın alırlar bir gün yerde bıraktıkları kanını
Gelmezler mezarına dahi alsalarda canını

Bu kadar kahbe içinde senimi seçtiler
Bilirdim zaten onlar doğuştan namertler
Şimdi arkandan sanma göz yaşı dökerler
Gele bilirsen gel artık bağrımı yaktığın yeter

Bir gece yarısı uyanıp uykudan efkar basmış sanma yalnızlıktan
Bu gidiş deyil kaçış buralardan
Ölümde varmış kardeşlik
Şimdi anlıyorum yokluklarından