Dön Işığa Şiiri - Kenan Kervan

Kapat gözlerini,yüreğini aç.
Nefesini tut tutabildiğin kadar.
Ve bırak içindeki tüm kötülüklerle birlikte.
Hatta akıt gözlerindeki yaşlarla kalanları da.
Dön ışığa.
Kurtul ruhunu saran karanlıklardan.
Pırıltıların arasında bir el var görmüyor musun.
Tut onu,tut korkma.
Kimsem yok diye korkma.
Muhakkak seni gören biri var.
Seni kollayan,seni seven hatta aşık olan.
Dön arkanı karanlığa.
Durma dön o nurdan ışığa.
Öyle bir davet var ki seni çağıran.
Katıl sen de diğerlerinin arasına.
Katıl huzura.
Şimdi içinde bir burukluk olabilir belki.
Ama asla mağdur olmayacaksın.
Getirisi ne olursa olsun.
Ne denirse densin,
Dönüşün muhakkak doğru yöne olsun.
Doğru kişinin karşısında bağla ellerini.
Aç yüreğini.
Doldur içine huzur zerrelerini.
Her nefes verişinde kurtul biraz daha
At ne kadar fazlalık varsa engel olan.
He kadar ağırlık varsa üzerinde bırak hepsini.
Bırak yağsın üzerine yağmurlar.
Utanma ıslanmaktan.
Yağmur berekettir.
Bırak dolsun ruhuna,yanaklarından süzülen bereket damlaları.
Belki bu son davet olabilir unutma.
Zaman artık dolmuş olabilir.
Şimdi aç yüreğini.
Kaldır ellerini havaya gönülden.
Az yada çok önemli değil.
Bir şeyler söyle.
Yalvar sonra.
Aç artık gözlerini de.
Durma dön ışığa.
Dön huzura.
O seni bekliyor…