Dön Gayri Şiiri - Fatih Porsuk

bu nasıl ayrılık apansız
nasıl bir yalnızlık bu zamansız
gönlümün merkezine oturmuşken dizginsiz
nasıl bir terk ediliş kefensiz

senden arta kalan dağınıklığım kifayetsiz
benden sızan hastalık gibi amansız
sarıp duruyor dört yanımı çaresiz
istesem de gidemiyorum sensiz

kayıp bir şehri anımsatıyor gözlerim
hatıralarını toplayamıyorum artık
çıkıp duruyorlar bir bir karşıma
yalanlarla dağılıyorum kendimden

sen her mevsim bahardın
güz ortasında sözlerinden caydın
kar tipi fırtına boran oldun
hangi anlamsız rüyalara daldın

yağmurlar üzerime yağıyor
sen benden gideliberidir
akrep ile yelkovan savaşıyor
umutlarım sabah seherlerinde ağaragelir

içimden sana hiç gelmiyor git demek
özlüyorum menevşe kokunu
özlüyorum küskün duruşunu
parmaklarını özlüyorum
avuç avuç terliyor sevdam sana
son baharda bu mevsim
oturmuşum bir başıma
şehrin her hangi bir yol ayrımında
seni bekliyorum dön gayri
dön gayri....

fatih porsuk
11/11/2012