Dön Gayrı Şiiri - Necati Keçeli

Kış günü gitmiştin hüzünle gamla
Kırlarda çiğdemler çıktı dön gayrı
Dönerim demiştin bu yıl bayramla
Yaralı yürek çok çekti, dön gayrı

Cemre suya düştü, sobalar söndü
Bahçedeki güller goncaya döndü
Hasretin kalbime bindi ha bindi
Özlemin içimi yaktı, dön gayrı

Bülbüller gül ile çoktan halleşti
Bak serçeler cıvıl, cıvıl dilleşti
Güneş vurdu da kar suyu selleşti
Bulutlar yağmuru döktü, dön gayrı

Yumurtadan çıkan yavrular uçtu
Diktiğimiz kaysı çiçekler açtı
Sen gideli inan çok zaman geçti
Bak yine karanlık çöktü, dön gayrı

Bırak kuruntuyu, bırak gaydayı
Kim baksa anlıyor bende sevdayı
Ambara doldurduk çıkan buğdayı
Harman orağımız kaktı dön gayrı

Yapraklar sarardı yine geldi güz
Sensiz gelip geçti nice bahar yaz
Hasret türküsünden usandı bu saz
Tellerden nağmeler aktı, dön gayrı

Döküldü çiçekler kurudu dallar
Yine kar başladı kapanır yollar
Bitkin vaziyette düşmeden kollar
Canını dişine takta, dön gayrı

Necati resminle hayaller kurdu
Hasretin üstümde lav gibi durdu
'Mezarcı' mezara kazmayı vurdu
Ayrılık boynumu büktü, dön gayrı

Necati KEÇELİ
İZMİR