Dön Döne Bilirsen Şiiri - Bülent Baysal

DÖN DÖNE BİLİRSEN

Yetti dünya, korkar olduk karandan
Her şafagında, bezdik yarandan
Medet umduk, derde dertler sarandan
Gölgeler uzun dön, döne bilirsen

Ol mestanelikte, cem tutan gördüm
Mah cemal şulede, mum gibi söndüm
Derdin ummanın da gama dört yöndüm
Dünya bir kafes dön, döne bilirsen

Her seher yele yol sordum kasıldım
Dili sefile, baş durdum sarsıldım
Nemrut cellada sır dedim asıldım
Hadi gel düne dön, döne bilirsen

Güle alaz vurdu, sefil kahrımdan
Titrek mumda alev, söndü kaygımdan
Bendil(e) ritim vuran, gönle saygımdan
Arafta kaldım dön, döne bilirsen

Ne sabır ister senden, ne merhamet
Ol Alem-i Şah'dan bekler keramet
Evrah-ı ezelden direnç dirayet
Hadi dön sözden, dön döne bilirsen.

Bülent Baysal