Sen ey kendini bir şey zanneden, dön de bir bak şu evrenin çarkına,
Sen kendini tanımaktan aciz, söyle nasıl varacaksın farkına,
Hayatı hep bu gün mü sanırsın, neden hiç dönüp bakmazsın arkana,
Yaşanan ömrün bir gün bitecek, yoksa sen bitmeyecek mi sanmıştın,
Dört kişinin omuzunda seni, götürürler ölmüşlerin parkına.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta