Sen ey kendini bir şey zanneden, dön de bir bak şu evrenin çarkına,
Sen kendini tanımaktan aciz, söyle nasıl varacaksın farkına,
Hayatı hep bu gün mü sanırsın, neden hiç dönüp bakmazsın arkana,
Yaşanan ömrün bir gün bitecek, yoksa sen bitmeyecek mi sanmıştın,
Dört kişinin omuzunda seni, götürürler ölmüşlerin parkına.
Kayıt Tarihi : 13.9.2010 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!