kader, ipsiz terzim
dikiyor yamalarını bükük dizlerime,
bakırdanda olsa tarzım
kulluğum varıyor ya kumdan izlerime
hiç birşey yazası yok kalemin
mürekkeb tiksentisi bu kusmalar
ya saracak bedeni kelamın
yada bıcak sırtıdır asırlık susmalar
dimağımın rücusu zirvede
tik tak tınısı tüm zebani pusatlar,
sükutu korkaklıksa bu evrede
dön bi bak,kimin bu mazlum suratlar
katır yükünde nefret sinede
kim pompalar içime sırrını,aşkın
çöl kavrulurken ben,gök ağlarmı yinede
kırık dal yaprak açmış,toprak bile şaşkın
gümleyen titrek kılcal damarıma
iki kesik neyler sanırsın,sıla benim toprak benim
ahd kalmaz yıkılır figan şamarıma
dön bi bak ilhakına,gam benim toprak benim
Kayıt Tarihi : 31.12.2016 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kadere yükleriz çaresizliklerimizi. Suskunluklara sürükleyen öyle çok olay geliyor ki ardı ardına. Kalem bile yazmak istemiyor artık. Nefreti değil aşkı yaşamak sevgiyle yol almak istiyoruz oysa.
Kutlarım kaleminizi İlyas Kırlı Bey. Selamlarımla...
Gönül dolusu tebriklerimle...
saygılar..
TÜM YORUMLAR (10)