Ey yar hasretinden hüzün giyindi beden
Lal oldu bülbül misali diller
Susuz kaldı yağmur altında yürek
Güne uyanmak gelmiyor içimden
Geceye kavuşmak sen yokken
Ne görüyor gözlerim
Ne hissediyor kalbim
Sadece bir boşluk yokluğunda
Milyonlar içinde büyüyen bir boşluk
Ve ben kollarında hasretin
Döneceğin güne prangalar giymişim
Zincirlemişim yüreğimi sevdana
Saniyeleri almışım avuçlarıma.
Dön artık sevdiğim
Bak düşüyor avuçlarımdan saniyeler
Günler geçiyor gözlerimden
Yetmiyor sesini duymak
Sevdanı haykırmak dağa taşa
Sen olmayınca kollarımda
Kayıt Tarihi : 25.2.2010 10:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TAM- PUAN
SAYGI VE SELAMLARIMLA...
TÜM YORUMLAR (1)