DÖN
Haykırıyorum
duyuyor musun sesimi.
Çokmu gördün aldığım nefesimi.
Gidişinle kaybettim yaşama hevesimi.
Dön artık
sensiz inan perişanım.
Sensizim
acı beni tüketiyor.
Boğazım düğüm düğüm
hancer misali batıyor.
Yokluğun zor.
Hasretin ömrümü bitiriyor.
Dön artık
sensiz inan perişanım.
Sanmaki sensiz güler bu yürek.
Yarinler bizimken nasıl tersledin bu günü.
Cekip gittin
alışırsın yokluğuma diyerek.
Verilirmi bu acı böyle severek.
Dön artık
sensiz inan perişanım.
Sende kanattın yüreğimin yarasını.
Ateşe verdin giderken
hiçranla dolu ömür sayfasını.
Hissediyor musun
ruhumun ordan sancısını.
Dön atık
sensiz inan perişanım.
Sen gittin
güllerim boynunu büktü.
Hasretin dağ oldu üstüme çöktü.
Dillerim gece gündüz nice ağıt döktü.
Dön artık
sensiz inan perişanım.
Gidişinle
hayallerim kökünden yıkıldı.
Özleminle, burnumun direği sızladı.
Gidişin beni can evimden vurdu
talan etti, yaktı.
İnsafın yokmuydu ben kalana.?
Gündüzüm bile gece olup karardı.
Dön artık
sensiz inan perişanım.
Dön artık bir tanem
bırak bu boş inadı.
Canım bak sensiz sahipsiz kaldı.
Silindi neşem yok bişeyin tadı.
Dön artık
sensiz inan perişanım.
Kayıt Tarihi : 31.8.2009 03:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)