Yine karlı bir günün akşamında
Seni düşünmekten alamıyorum kendimi bu odada
Önce umutlarımı düşünüyorum sonra umutsuzluklarımı
Biliyorum ki hayallerim artık benden çok uzaklarda.
Bir yanımda radyoda çalan şarkının güzel melodisi
Diğer yanda biten aşkın kanatıcı izleri
Usul usul yağan kar üşütüyor bedenimi
Ne tadı ne de tuzu kaldı bu evin sen gittin gideli.
Baş ucumdaki resmin ne güzel gülümsüyor
Kalemim eskisi gibi değil hep acı yazıyor
Ne hikmetse şarkılarda hep damardan çalıyor
Ah be güzelim sen olmayınca bu hayat çekilmiyor.
Ne gece sabaha kavuşuyor ne de gündüz geceye
Gücüm takatim kalmadı bu hayata direnmeye
Yeminim var biliyorsun seni ölene dek sevmeye
Dön artık sevdiğim el ele gidelim ölmeye..
Kayıt Tarihi : 4.12.2005 02:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!