Dön artık Şiiri - Dursun Onal

Kendime kendi dünyamda silmiştim insanları
İnanmak yok sevmekse bir daha olmayacaktı
Zaten yaşamadığım bu dünyanın kapıları
Kilidi olmayan zindan misali bana kapalı

Belki yığınlarca kalabalıklar arasında yapayalnızdım
Bir kabir azabı yaşıyordum zaman aşımında
Gündüzüm geceme gecem gündüzüme dönmüştü
Kahretmiştim artık dünyayı kendime

Bu yalan dünyada yaşadığımı sanmıyordum
Bütün güzel duygular silinivermişti belleğimden
Açlığı susuzluğu hasreti bilmezdi bu can
Çok gülen hayatı seven birisiydim ben

Artık meçhul duyguların esiriyim şimdi
Ne ayakta ne oturmakla nede yatmakla
Hiç bir şey kar etmedi yokluğunda
Tek başıma kalakaldım yalnız odamda

İçime attığım gözyaşlarımı sineden atmak
Çile istasyonunda her şeyi bırakmak
Sevgi dünyasında sadece seninle olmak
İşte bu olsa gerek gerçekten mutlu olmak

Gel bana dön artık tatlı meleğim
Seninle ebediyen olmak dileğim