Domino Taşları Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Neden insanlar mutlulugu tam bulacakken büsbütün kaybeder
Neden acilar hep insanın yüzünde kalaylanır
Neden sevgi hiç bir dilin sözlüğünde acıdan sonra gelmez
İnsanlar neden hep yaşamak istedikleri değilde yaşamak zorunda oldukları bir hayatı yaşar

Şimdi hayatimin raylarinda tek ayak yürüyorum
Dengemi sağlamak ve düşmemek zorundayım biliyorum
Ama bu defa bir yorgunluk bitkinlik hali
Mecalsizim
Takatsiz ve yorgun bir bedeni sürüyorum

Mor toynakli atlar yüreğimde şahlaniyor
Yeleleri rüzgara emanet
Nal sesleri beynimde
İki ileri bir geri yaşıyorum
Sevdalar sancılı
Aşk lar gurursuz
Domino taşları gibi tek tek diziyorum
Umutlarimi
Yine yamalı yarınlar
Zemberegi bozuk bir saat gibiyim
Kendi etrafımda dönüyorum
Dikiş tutturamadıgim yüreğim kanıyor

Özlemin yanına yaziliyor hasret
Hasretin yanina yalnızlık
Bir bir diziliyor ardı ardına acilar
Ben elimde silgi silemiyorum
Silgim mi bozuk yoksa kaderim mi diyemiyorum
Silgisi kaleminden önce biten o kiz cocuguydum ben
Ne ara bozuldu silgim
Sorular içinde cevapsizim
Ve yine kanayan dizlerimi ben sariyorum
Sargı tutar mi acilari bilmeden
Sariyorum 29.04.2024 15:04