Dolunaya Şiiri - Hatice Kaymakçı

Ellerin semaya kalktığı zaman
Bizleri unutma ne olur aman.
Duaların kabul olduğu o an
Benim için yakarmadan da gelme

Çıkasın cebel-i rahme dağına
Bakasın dünyadan cennet bağına
Kurban olayım gözün yağına
Benim için oralara bakmadan gelme

Koş Merve'ye, ordan hemen Sefaya
Kaldır ellerini yüce Mevlaya
Kabe de başlayıp dönen tavafa
Benim için tavafa dönmeden gelme

Hıra da yığılmış kızıl taşlara
Güneşte Allah için yana başlara
Gözümüzde birikmiş onca yaşları
Oralarda döküp de koymadan gelme

Zemzemden içesin sen kana kana
Can verirmiş diyorlar zemzem her cana
Bana nasip olur mu bilmem ki ama
Benim için kanasıya içmeden gelme

Bir canım var al götür kutsal mekana
Bırak oralarda orta meydana
Görenler çiğnesin geçsinler ama
Tenimi Ravza ya sürmeden gelme

Çıkıp Arafat'ta ellerin kaldır
Her türlü feyize kendini daldır
Bizlere de dua et,oraya aldır
Benim için namaz kılmadan gelme

Mina da toplayıp küçük taşları
Akıt gözlerinden kanlı yaşları
Aşağı inince bayram sabahı
Benim için bir taş atmadan gelme

Zemzem suyu ile abdest alanda
Mikat sınırında, mescid kuba da
Cennetül mualla,mağra hirada
Benim için dua etmeden gelme

Gez dolaş Medineyi vede Mekkeyi
Bırak arkada kalsın dünyalık şeyi
Cennet taamı olan meyveyi
Benim için yeşil hurma yemeden gelme

Efendime selam eyle benden de
Ölmeden ölmek ister can bu tende
Dileğim Müslümanlar içinde sende
Ölmeden ölmeyi bilmeden gelme.

18.10.2012