Dolunay yüzün Şiiri - Akın Gündüz

Benzetirken seni aya yıldıza
Geceye senin duruşun mukteza
Geceme parlayan dolunay yüzün
O halin bende görülmeye seza

Senden öncesi hiç yokmuş anladım
Sanki sen yokken ben yaşamamışım
Sevgin bu dünyada beni var eden
Bu kalbi bir tek sana adamışım

Deste edip dersem gonca gülleri
Önüne sersem lale sümbülleri
Senin gibi zarif değiller inan
Mor salkımlar kalır yanında eğri

Kul Akın’ım gitsek karlı dağlara
Kış gelip çatmış şu taze bağlara
Her yan dolu çiçek yar yanımdayken
Yine bahar gelmiş şu yaylalara