Dolunay´ın İzleri Şiiri - Aysun Argun

Aşkın vuslata yansıması,
Dolunayın suya düşüşü, sevdiğim.
Ömrün nihayete kavuşması,
O izin kollarında oluşu, sevdiğim.

Korku kol gezerken sahili,
Var oluşu gösterir yakamoz, sevdiğim.
Parlayan yıldızın sevinci ise;
Duyguların çağlamasına eştir, sevdiğim.

Nice hatıralar canlanır, kıyısında o gölgenin.
Nice aşkları anımsar suret,
Silikleşmiş anıların yapraklarına dalar gider.
Vuslata yansıyan Dolunayın ışıltısında;

Çalan sazın teline vuruş her seferinde
Ruhuma dokunuştur sevdiğim,
Her nağmede ince bir sızıdır yaram dokunma,
Dokunma usulca çal sevdiğim;
Dolunay kanamasın lacivert´in gölgesinde;

Birçok özel andır ondan yansıyan,
Seven yüreklere düşen gölgede.
Coşmaktır. Doludizgin;
Tutmaksızın atmaktır. Kendini yardan;
Ölümü göze almaktır. Hırçın dalgalarla
Ruhun derinliğinde boğuşmaktan,
Dolunayın tadına varmaktır. Bulutsuzluğun renginde,.
Gecenin mavisin de kayboluş;

Yarınlar da gelecek olanlara,
Gönül dergâhında taht sunabilmektir. Yaşam;
Her gidiş kaybediştir biraz...
Ama büyük kazançlara gebedir yarınlar...
El uzatmak lazım o duygulara...
Dolunayın gölgesindeki mavi ışıltılar arasında;