Dolunay'a Şiiri - Kara Çocuk 2

Bugünler zor, sabırla sınanan günler,
Gözlerimde özlemin, dilimde isimler.
Ama inan, bir gün yan yana geldiğimizde,
“Hatırlıyor musun?” diye başlayacak cümleler.

Her şiirimde gizli bir yol var sana,
Her kelimem, gönlümden çıkan dua.
Allah’ın izniyle bilirim ki bir gün,
Yolun yoluma kavuşacak mutlaka.

Otobüslerde, sokaklarda, gölgelerde,
Bir iz ararım senden, gizli bir tebessümde.
Gamzen değişmez belki, ama bilirim,
Gülüşün tamamlanır kalbimin özleminde.

Dolunay…
Gecenin karanlığında aydınlatan ışık.
Ne zaman gökyüzüne baksam,
Sen düşersin yüreğime.

Ve bil ki, hiçbir bekleyiş boş değil,
Her geceyi sabah, her sabrı vuslat takip eder.
Rabbim gönlüme seni koyduysa eğer,
Bizi de bir gün aynı hayalde birleştirir elbet.

Sensizliğin soğuğu değse de yüreğime,
Adın düşer dudaklarımdan her duada.
Dolunay gibi yükselirsin gönlüme,
Eksikler tamam olur, kalbim huzura kavuşur.

O gün geldiğinde sözler yetmeyecek,
Sadece gözler konuşacak sessizce.
Geçmişi tebessümle anacağız,
“Ne çok sabretmişiz” diyeceğiz birbirimize.

Ve sen…
Bir dua kadar yakınsın bana,
Bir ezan sesi kadar gerçek.
Kalbimde saklı duran sır gibi,
Her şeyde seni hatırlatan iz gibi.

Dolunay,
Bil ki seni beklemek bir hüzün değil,
Bir inançtır, bir teslimiyettir.
Çünkü ben öğrendim;
Sevda, en çok ruhlara dokununca büyür…