ben çocukken,
ayın üstünde koşardım.
her sıkıldığımda,
yürüyüşe çıkardım,
dünya-mars, mars-ay...
gözlerim yaşardığında,
en olmazlarımla,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta