Dolunay Şiiri - Arif Bıçakcı

Dolunay bugün bulutların ardında,
Hicaba bürünmüş, çıplaklığından utanır.
Kara bulutlardan peçe örtünmüş,
Utancından kızaran yüzünü örtmüş,
Ardına saklanacak dağları arıyor.
Dolunay kararan bulutlar ardında.

Bencileyin çaresiz, kaybetmiş kendini,
Örtünmek için gölgesini bekler.
Utancını kaybetmiş arsız yürekler!
Çatlamış alınlarda ar damarları,
Dolunay! saklanacak yer arama bizden!
Utancımız kopmuş benliğimizden.

Şekilden şekile girmiş arımız,
Arsızlıktan çıkmış bütün kârımız,
İçimizden çıkan sitemkârımız,
Dolunay! Utanma bu arsızlardan!
Saklanma edepsizlik çalan hırsızlardan!
Şekiller değiştirdi arsızlığımız.