Dolunay hayatım son durağında
Hazan vurdu yüzüm saman sarısı
Kıyıda yükselir sular sessizce
Ay parlıyor yine mehtaplı gece
Yutar sahilde ki hatıraları
Dolunay şarkımız gül dudağında
Rüzgâr olup okşasam saçlarını
Hayalin belirir beyaz tüllerde
Başkası girmesin koymam düşüme
Sende biter yolların kıvrımları
Dolunay yüzün al duvaklarda
Sulardan yükselen gün vurur beni
Güller serdin kalbimin eteğine
Özlemin çığ oldu büyür içimde
Yürürüm bitmez belirsizlikleri
Dolunay, ellerim kaldı koynumda
Tek hecen doldurur kulaklarımı
Gurbet elde beni yaşatır sende
Doğarsın her akşam gözbebeğimde
Yıldızlar kaybeder parlaklığını
Dolunay ölürsem ağlama bana
Gözyaşım ıslatsın avuçlarını
Beyaz kefenimi ört üzerime
Bıraksınlar ıslak kabre sessizce
Kaçır görmesinler bakışlarını
14/02/2008
Yunus ÇelikKayıt Tarihi : 15.2.2008 11:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!