Dolunay Şiiri - Nazan İzmirli

bu benmiyim bilmiyorum
bir yanım doluyor,bir yanım boşalıyor
bir bütünü tamamlayamıyorum
sensiz ise hiç olamıyorum.

bu gece yine dolunay gecesi
onu seyretmeye doyamıyorum
parlak,yakın ve dolu
yakamozlarla ışıl ışıl yürüyor bilinmeze.

o da hissediyormu hiç
bir dolu bir boş içimi
bazen hiçbir anı yokmuş gibi
bazen içine sığdıramıyormuş gibi.

işte ben böyleyim dolunay geceleri
yazarım,söyleşirim sabahlara
o orada öyle yanıbaşımda
kirpikleri kapanmaz uykudan yana

anlatırım ona sessiz gecelerimi
karanlık sensiz gecelerimi
ulaşamadığım şafak vakitlerini
sessiz sensiz doğan tanyellerini

bıkmadan dinler beni
aydınlatır karanlık geceden çok ışıksız yüreğimi
onunla haber salarım YARE!
sitemsiz taşır hasret dolu yüreğimi.

Nazan İzmirli
17.09.05-antalya